Alle signalen stonden op rood en toch zette ze door: op reis naar Canada, naar haar zus. Daar gebeurde het. Haar lijf kon de hoge bloeddruk niet meer aan. Beppe** was een zelfstandige vrouw.  “Sels baas bliuwe” was haar motto. Ze ging met de bus (mijl op zeven) naar pake** in het verpleeghuis. Nadat hij overleed bleef ze in haar kleine huisje wonen. Met haar netwerk om haar heen en een ijzeren wil om haar leven te leven zoals zij dat wilde. 

Ik wil net als mijn beppe zolang mogelijk zelfstandig blijven. Genieten van de gezelligheid in mijn eigen vertrouwde woonomgeving. Zelfstandig wonen en mijn eigen beslissingen nemen. Ik ga er vanuit dat dat kan. Ga met me mee in mijn droom over het land waarin dat kan. Een land waarin we samen leven, samen leren en zorgen voor elkaar.

Samen leven

Het land waar ik wil leven, wonen en werken is wonderschoon. Er zijn bomen en planten, dieren op de grond en in de lucht. De lucht is schoon, het water is schoon en er leven mensen van alle leeftijden en uiterlijkheden door elkaar. We wonen waar we werken, of we gaan werken waar we wonen. We fietsen of lopen naar de plek waar we willen zijn. We verbouwen onze eigen groenten, delen met elkaar, koken voor elkaar. Soms eten we dieren; we slachten een dier, dat we goed verzorgd hebben en verdelen het vlees onder elkaar. Niets gaat verloren.

Samen leren

We leren samen. De verschillende generaties leven bij elkaar en respecteren elkaars levensfase. De ouderen leren spelen en vernieuwen van de jongeren. De jongeren leren van de levenswijsheid van de ouderen. De groep hier tussenin verbindt beide generaties met elkaar en houdt de samenleving draaiende.

In het geval van conflicten gaan we met elkaar in gesprek. Het lukt soms niet om zelf de angel eruit te halen, dus is er hulp van de ouderen uit de samenleving, net als de creativiteit van de jongeren. Dit levert een positieve bijdrage aan de onderlinge band. 

Zorg voor elkaar

Zieken en behoeftigen hebben hun plek in de samenleving. We zorgen voor elkaar. De geneeskunde is aanwezig en werkt vanuit de wijsheid van de natuur. De wijsheid over de  geneeskracht van kruiden is onderdeel van ons leven. We leven voluit vanuit ons vermogen om te genieten van elkaars gezelschap. Tegelijkertijd omarmen we de aanwezigheid van de dood in ons leven. We zijn er niet luchthartig over, maar zijn er ook niet bang voor.

Technologie creëert tijd en ruimte voor verbinding

Naast de verbinding tussen mensen, leven en dood, jong en oud is er ook ruimte voor technologische ontwikkeling. We ontwikkelen oplossingen die ons meer tijd en ruimte geven voor het verbinden met elkaar, de natuur en het leven. De mogelijkheden zijn onbegrensd en de discussie rondom ethiek wordt gevoed door het bewustzijn van de grenzen van de natuur. We zorgen er voor dat de inzet van technologie ten goede komt aan mens en natuur. Dit wordt bewaakt door vertegenwoordigers uit de samenleving, dwars door (leeftijds)groepen heen.  

Wellicht worden er reismogelijkheden ontwikkeld waardoor we zonder onze leefomgeving geweld aan te doen kunnen reizen naar andere landen en volken zodat we ook over grenzen heen van elkaar kunnen leren. 

Als ik kon toveren...